Dla psa nos jest ważniejszy od oczu a język od uszu.
Węch
Pies to stworzenie żyjące nosem. Dla psa jesteśmy naszym zapachem. Psi nos nie przyzwyczaja się do zapachów jak ludzki, lecz regularnie utrzymuje świeżość woni. To właśnie ta umiejętność jest wykorzystywana do szkolenia psów ratowniczych i tropiących.
Pies nie tylko potrafi zidentyfikować osobę po zapachu, ale umiej rozpoznać emocje tej osoby. Szczególny zapach ma strach. Pies potrafi wyczuć feromony wydzielane przez zaniepokojonego osobnika. Psy tropiące są szkolone nie tylko tak aby szukały zapachu danej osoby, ale także zapachu człowieka w stresie – przestraszonego, rozgniewanego, nawet zaniepokojonego.
Gdy pies odwraca głowę w twoją stronę, nie robi tego żeby ci się przyjrzeć, ale po to żeby jego nos ci się przyjrzał.
Wzrok
Oczy psa znajdują się po bokach, dzięki czemu mają panoramiczny ogląd otoczenia w zakresie 250-270 stopni (u ludzi 180). Psie źrenice utrzymują średnicę 3-4 mm niezależnie od oświetlenia i stopnia podniecenia (ludzkie rozciągają się od 1mm do 9mm). U większości psów oczy są monochromatyczne i ciemne.
Psie oczy absorbują więcej światła niż ludzkie. Światło wchodzące do psiego oka uderza w siatkówkę dwukrotnie co skutkuje podwójną ilością światła wykorzystywanemu przy odbiorze obrazu dzięki czemu psy dobrze widzą w nocy i w słabym świetle.
Psia siatkówka różni się od ludzkiej rozmieszczeniem fotoreceptorów oraz szybkością ich działania.
Za sprawą tych różnic psy mogą ścigać zdobycz ale nie rozróżniają większości kolorów i nie dostrzegają czegoś co znajduje się pod ich nosem. Pies widzi obiekty znajdujące się przed jego oczami ale widzi je nieostro. Psy mogą przegapić niewielkie obiekty znajdujące się tuż przed ich oczami 20-40cm, ponieważ ich siatkówka zawiera niewiele komórek odbierających światło w tej części pola widzenia.
Słuch
Psy słyszą większość tego co my i jeszcze trochę więcej. Docierają do nich dźwięki o częstotliwości do 45kHz o wiele wyższe niż są w stanie wychwycić nasze uszy (nasz zakres słyszalności sięga od 20Hz do 20 kHz). Na tym właśnie polega działanie psiego gwizdka, które nie wydaje żadnego słyszalnego dźwięku a sprawia, że wszystkie psy w okolicy nadstawiają uszu.
Smak
Psy mają kubki smakowe wrażliwe na smak słony, słodki, gorzki, kwaśny oraz ziemisty SMAK przypominający grzyb lub wodorosty. Ich odczuwanie słodyczy jest nieco inne niż nasze, ponieważ sól u psów wzmacnia doświadczenie słodkiego smaku. Pies ma szczególnie dużo kubków smakowych odpowiadających za doznanie słodkości. Co ciekawe nawet czysta sól nie pobudza u psa receptorów słonego smaku.
Dotyk 
Pies jest stworzeniem społecznym więc uwielbia dotyk, lubi zarówno dotykać jak i być dotykanym. Młodemu psu instynkt każe szukać kontaktu z człowiekiem – wciskać łeb pod nasze ciało gdy śpimy, albo opierać na nas głowę. Bawiące się psy stale wpadają na stojących w pobliżu właścicieli, używając ich jako zderzaków ograniczających teren zabawy. Niektóre psy wolą ciągły kontakt, zwłaszcza młode, szczególnie wtedy gdy same są jego inicjatorami. Często kładą się tak, by stykać się z cudzym ciałem na jak największej powierzchni, daje im to poczucie bezpieczeństwa.
Psy odbierają wrażenia dotykowa różnie na całym ciele. Chwytanie za głowę lub pysk – pierwszy miejsce do którego sięga człowiek, pragnąc pogłaskać zwierzę – pies może uznać za przejaw agresji.
Warto stworzyć mapę ciała swojego psa, każdy ma swoje ulubione i zakazane miejsca do dotykania.